SANTORINI
| Όνομα : | ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ |
| Τύπος πλοίου : | Φορτηγό |
| Όνομα στο LRS : | SANTORINI |
| Διεθνές Διακριτικό Σήμα : | SZMK |
| Νηολόγιο : | Πειραιάς 449 |
| Προηγούμενα ονόματα : | 1884 IRENE 1885 GARGANO 1921 ΝΙΚΟΛΑΟΣ 1923 ΦΑΙΝΑΡΕΤΗ 1934 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ |
| Πρώτη σημαία : | Μεγάλη Βρετανία |
| Ιδιοκτήτης : | 1884 Αδελφοί Jaffé, Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία 1885 Società Anonima di Navigazione a Vapore Puglia, Μπάρι, Ιταλία 1915 Βρετανικό Ναυαρχείο, Μεγάλη Βρετανία 1919 Robert William Nox, Αθήνα, Ελλάδα 1921 Oriental Shipping Co., Ltd. (A. A. Κάππαρης), Πειραιάς, Ελλάδα* 1923 Georges Grohmann, Πειραιάς, Ελλάδα 1934 Αντώνιος Γ. Χάλαρης και Ιωάννης Π. Δακούτρος, Πειραιάς, Ελλάδα 1941 Γερμανικό Ράιχ 1943 Mittelmeer-Reederei GmbH, Αμβούργο, Γερμανία |
| Ναυπηγείο : | Pearce Bros, Dundee, Σκωτία, Μεγάλη Βρετανία |
| Αριθμός κατασκευής : | 14 |
| Χρονολογία κατασκευής : | 1884 |
| Καθέλκυση : | 27.03.1884 |
| Παράδοση : | 00.04.1884 |
| Μέγεθος (ΚΟΧ) : | 708 |
| Μέγεθος (ΚΚΧ) : | 448 |
| Μήκος (μ.) : | 54,8 |
| Πλάτος (μ.) : | 8,2 |
| Βάθος (μ.) : | 3,6 |
| Πλήρωμα : | 15 [B] |
| Πρόωση : | Ατμομηχανή δικύλινδρη παλινδρομική κατασ. Pearce Bros, Dundee, Σκωτία, Μεγάλη Βρετανία |
| Ισχύς : | 73 NHP |
| Προπέλα : | 1 |
| Ταχύτητα (κομβ.) : | 8 |
1884 κατασκευή από το ναυπηγείο „Pearce Bros“, Dundee, Σκωτία, Μεγάλη Βρετανία, σαν φορτηγό πλοίο με το όνομα IRENE, για τους αδελφούς Jaffé, Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία.
1885 πώληση στην εταιρεία Società Anonima di Navigazione a Vapore Puglia, Μπάρι, Ιταλία, και μετονομασία σε GARGANO.
1915 αγορά από το Βρετανικό Ναυαρχείο, Μεγάλη Βρετανία, και χρησιμοποίηση του σαν «blockship» στην «Εκστρατεία της Καλλίπολης». Αργότερα ανελκύσθηκε και πιθανώς επισκευάστηκε.
1919 πώληση στον Robert William Nox, Αθήνα, Ελλάδα. [B]
1921 αγορά από την Oriental Shipping Co., Ltd. (A. A. Κάππαρης), Πειραιάς, Ελλάδα, και μετονομασία σε ΝΙΚΟΛΑΟΣ*.
1923 πώληση στον Georges Grohmann, Πειραιάς, Ελλάδα, και μετονομασία σε ΦΑΙΝΑΡΕΤΗ.
1930 Μάνατζερ Μ. Στεριώτης, Πειραιάς, Ελλάδα.
1934 αγορά από τον Αντώνιο Γ. Χάλαρη (50%) και τον Ιωάννη Π. Δακούτρο (50%), Πειραιάς, Ελλάδα. Μετονομασία σε ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, τον τόπο καταγωγής των ιδιοκτητών.
10.05.1941 κατάληψη και θεώρησή του σαν λεία πολέμου, στο λιμάνι του Πειραιά από την γερμανική Βέρμαχτ. [C]
09.10.1941 επικύρωση της ιδιότητάς του ως λεία πολέμου από το Prisenhof Berlin. [C]
Το ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ εξοπλίστηκε με τέσσερα πολυβόλα MG 15 και συμμετείχε ως μεταγωγικό, από τον Αύγουστο του 1941 έως τον Οκτώβριο του 1943, σε μεταφορές του γερμανικού στρατού στους θαλάσσιους χώρους της Ιταλίας και του Αιγαίου.
25.02.1942 κατάπλους στον Πειραιά λόγω αναγκαίων επισκευών.
09.03.1943 ένταξή του στην Mittelmeer-Reederei GmbH, Αμβούργο, Γερμανία. [D]
16.10.1943, ώρα 23:30, υπό την διοίκηση έλληνα καπετάνιου και με ελληνικό πλήρωμα βρισκόταν μαζί με το GA 41 στον κόλπο Βαθύ της Καλύμνου (σήμερα κόλπος Ρίνας), όταν δέχτηκε επίθεση από το ελληνικό αντιτορπιλικό ΜΙΑΟΥΛΗΣ (πρώην HMS MODBURY) και το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS HURSLEY (από 02.11.1943 ελληνικό αντιτορπιλικό ΚΡΗΤΗ). Ενώ το GA 41 έμεινε ανέπαφο, το ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ έπαθε σοβαρές υλικές ζημιές και είχε μια απώλεια (τον έλληνα καπετάνιο), έναν βαριά τραυματία και δυο ελαφρά. Το πλήρωμα διατάχθηκε να εγκαταλείψει το πλοίο εκτός από έναν άνδρα ο οποίος παρέμεινε για να το φρουρεί. [E][F][G]
22.10.1943 το πλήρωμα, το οποίο βρισκόταν στην ξηρά, δέχτηκε διαταγή να εγκαταλείψει την περιοχή και το κατεστραμμένο πλοίο, το οποίο έπλεε ακόμη, παίρνοντας μαζί του τον υπόλοιπο οπλισμό. [E]
Το πλοίο βυθίστηκε στον κόλπο Βαθύ τις επόμενες ημέρες.
Μετά τον πόλεμο η τσιμινιέρα του πλοίου ήταν για χρόνια διακριτή πάνω από την επιφάνεια του νερού.
1950-52 διαλύθηκε από τον Ο.Α.Ν. (Οργανισμός Ανέλκυσης Ναυαγίων). [A][H][I]
*) Ο Χρήστος Ντούνης αναφέρει ότι το πλοίο πωλήθηκε για 250.000 δραχμές στους Επαμεινώνδα Ν. Παπαδάμ (42%), αδελφούς Αθανάσσιο, Εμανουήλ και Δημήτριο Κρίνο (35%), Δημήτριο Α. Παπαδάμ (1%) και Πέτρο Αντονέλλο (5%), ενώ ο Robert William Nox κράτησε το 1%. [B]
1885 πώληση στην εταιρεία Società Anonima di Navigazione a Vapore Puglia, Μπάρι, Ιταλία, και μετονομασία σε GARGANO.
1915 αγορά από το Βρετανικό Ναυαρχείο, Μεγάλη Βρετανία, και χρησιμοποίηση του σαν «blockship» στην «Εκστρατεία της Καλλίπολης». Αργότερα ανελκύσθηκε και πιθανώς επισκευάστηκε.
1919 πώληση στον Robert William Nox, Αθήνα, Ελλάδα. [B]
1921 αγορά από την Oriental Shipping Co., Ltd. (A. A. Κάππαρης), Πειραιάς, Ελλάδα, και μετονομασία σε ΝΙΚΟΛΑΟΣ*.
1923 πώληση στον Georges Grohmann, Πειραιάς, Ελλάδα, και μετονομασία σε ΦΑΙΝΑΡΕΤΗ.
1930 Μάνατζερ Μ. Στεριώτης, Πειραιάς, Ελλάδα.
1934 αγορά από τον Αντώνιο Γ. Χάλαρη (50%) και τον Ιωάννη Π. Δακούτρο (50%), Πειραιάς, Ελλάδα. Μετονομασία σε ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, τον τόπο καταγωγής των ιδιοκτητών.
10.05.1941 κατάληψη και θεώρησή του σαν λεία πολέμου, στο λιμάνι του Πειραιά από την γερμανική Βέρμαχτ. [C]
09.10.1941 επικύρωση της ιδιότητάς του ως λεία πολέμου από το Prisenhof Berlin. [C]
Το ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ εξοπλίστηκε με τέσσερα πολυβόλα MG 15 και συμμετείχε ως μεταγωγικό, από τον Αύγουστο του 1941 έως τον Οκτώβριο του 1943, σε μεταφορές του γερμανικού στρατού στους θαλάσσιους χώρους της Ιταλίας και του Αιγαίου.
25.02.1942 κατάπλους στον Πειραιά λόγω αναγκαίων επισκευών.
09.03.1943 ένταξή του στην Mittelmeer-Reederei GmbH, Αμβούργο, Γερμανία. [D]
16.10.1943, ώρα 23:30, υπό την διοίκηση έλληνα καπετάνιου και με ελληνικό πλήρωμα βρισκόταν μαζί με το GA 41 στον κόλπο Βαθύ της Καλύμνου (σήμερα κόλπος Ρίνας), όταν δέχτηκε επίθεση από το ελληνικό αντιτορπιλικό ΜΙΑΟΥΛΗΣ (πρώην HMS MODBURY) και το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS HURSLEY (από 02.11.1943 ελληνικό αντιτορπιλικό ΚΡΗΤΗ). Ενώ το GA 41 έμεινε ανέπαφο, το ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ έπαθε σοβαρές υλικές ζημιές και είχε μια απώλεια (τον έλληνα καπετάνιο), έναν βαριά τραυματία και δυο ελαφρά. Το πλήρωμα διατάχθηκε να εγκαταλείψει το πλοίο εκτός από έναν άνδρα ο οποίος παρέμεινε για να το φρουρεί. [E][F][G]
22.10.1943 το πλήρωμα, το οποίο βρισκόταν στην ξηρά, δέχτηκε διαταγή να εγκαταλείψει την περιοχή και το κατεστραμμένο πλοίο, το οποίο έπλεε ακόμη, παίρνοντας μαζί του τον υπόλοιπο οπλισμό. [E]
Το πλοίο βυθίστηκε στον κόλπο Βαθύ τις επόμενες ημέρες.
Μετά τον πόλεμο η τσιμινιέρα του πλοίου ήταν για χρόνια διακριτή πάνω από την επιφάνεια του νερού.
1950-52 διαλύθηκε από τον Ο.Α.Ν. (Οργανισμός Ανέλκυσης Ναυαγίων). [A][H][I]
*) Ο Χρήστος Ντούνης αναφέρει ότι το πλοίο πωλήθηκε για 250.000 δραχμές στους Επαμεινώνδα Ν. Παπαδάμ (42%), αδελφούς Αθανάσσιο, Εμανουήλ και Δημήτριο Κρίνο (35%), Δημήτριο Α. Παπαδάμ (1%) και Πέτρο Αντονέλλο (5%), ενώ ο Robert William Nox κράτησε το 1%. [B]
| Ημερομηνία απώλειας : | 10.05.1941 |
| Τόπος απώλειας : | Πειραιάς, Ελλάδα [C] |
| Τρόπος απώλειας : | Πολεμική λεία |
| Λόγος απώλειας : | Πολεμική λεία |
| Όνομα εχθρικού όπλου : | Γερμανικό Ράιχ |
01. Lloyds Register of Shipping
02. [A] Μελισσηνός, Ιωάννης: Το Ναυτικό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - Η συνολική προσφορά της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας (Ιστιοφόρου και Ατμοπλόου) 1940-1945, τόμος Α΄ και Β΄, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1995
03. [B] Ντούνης, Χρήστος: Τα Ναυάγια στις Ελληνικές Θάλασσες 1900-1950, Τόμος Α΄, Αθήνα, Finatec 2000
04. [C] Akten Prisenhof Berlin
05. [D] KTB Admiral Ägäis (31.05.1943)
06. [E] Gefechtsmeldung des Dampfers SANTORINI aus dem KTB der 31. Bordflakabteilung
07. [F] Ημερολόγιο Πολέμου του Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού, τόμος ΙΗ (Οκτώβρης 1943) – Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού
08. [G] KTB Admiral Ägäis (17.10.1943)
09. [H] Περιοδικό «Ναυτική Ελλάς»
10. [I] Forum Marinearchiv
02. [A] Μελισσηνός, Ιωάννης: Το Ναυτικό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - Η συνολική προσφορά της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας (Ιστιοφόρου και Ατμοπλόου) 1940-1945, τόμος Α΄ και Β΄, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1995
03. [B] Ντούνης, Χρήστος: Τα Ναυάγια στις Ελληνικές Θάλασσες 1900-1950, Τόμος Α΄, Αθήνα, Finatec 2000
04. [C] Akten Prisenhof Berlin
05. [D] KTB Admiral Ägäis (31.05.1943)
06. [E] Gefechtsmeldung des Dampfers SANTORINI aus dem KTB der 31. Bordflakabteilung
07. [F] Ημερολόγιο Πολέμου του Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού, τόμος ΙΗ (Οκτώβρης 1943) – Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού
08. [G] KTB Admiral Ägäis (17.10.1943)
09. [H] Περιοδικό «Ναυτική Ελλάς»
10. [I] Forum Marinearchiv
| Καταχωρήθηκε την : | 04.03.2015 |
| Καταχωρήθηκε από : | Dimitris Galon |
| Τελευταία αλλαγή : | 11.02.2016 |
| Επεξεργάστηκε από : | Dimitris Galon |
